Polskie runy




A

Otwarte usta w widoku z boku, kreseczka na podniebieniu jako miejsce wibracji dźwięku.

O krótkie

Ułożenie ust w widoku z boku.

O długie

Kształt ust w widoku z przodu.

Ą

O nosowe, z dorysowanym noskiem.
Zauważ, że wymawiając Ą, składasz usta jak dla O,
dlatego nosek dorysowuje się do runy O.

Ó

Runa O z wyróżnikiem w postaci kreseczki.

OR

Ligatura z połączenia run O oraz R.

ĄM

Ligatura z połączenia run Ą oraz M.

E

Języczek w gardle.

Ę

E nosowe, z dorysowanym noskiem.

H

Jako że H jest tak samo gardłowe jak E, to jest modyfikacją E lub podwójną runą E.

CH

Modyfikacja runy E z przedłużonymi kreskami,
lub dźwięk wychodzący z gardła (pionowa, długa kreska) przez otwarte usta.

I

Krótki język.

J

Długi język.

K

Zarys gardła,
dodatkowo może być pokazany głos (pionowa, długa kreska) wychodzący z gardła.

G

Modyfikacja runy K poprzez dodanie kreski na górze lub na dole.

L

Do górnych zębów przystaw język.

LI

Ligatura z połączenia run L oraz I.

T

Do zębów górnych i dolnych dostaw język (pionowa kreska) na środku.

D

Dźwięczne T, tak samo się składa usta, więc dodaj kreseczkę lub ją przestaw.

DZ

Modyfikacja runy D.

Kolejna modyfikacja runy DZ.

Kolejna modyfikacja runy DŹ.

W

Górne zęby w przekroju i dostawiona dolna warga.

F

Tak samo się składa usta jak do W, więc dodano wyróżnik w formie kreseczki.

Y

Odmiana runy Wy?

B

Wybrzuszone usta z przodu lub z boku. Prosta kreska jako miejsce powstawania głosu (z tyłu ust).

P

Modyfikacja runy B, bo wymawia się podobnie. Prosta kreska jako miejsce powstawania głosu (z przodu ust)

U

Wysuń usta do przodu.

Ł

Obecne Ł wchodzące w U. Zatem do runy U dorysuj nosek.

Ł/L

Ł przez L, nie wymawiane obecnie.
Runa pokazuje: do dolnych zębów dostaw język, a górne zęby do języka (widok z boku).

M

Nos pełny ze skrzydełkiem nozdrza.

N

Nos z dziurką aby odróżnić od runy M.

Ń

Modyfikacja runy N dla Ń poprzez dodanie kreseczki.

R

Podniebienie (linia prosta) i drgający język.

RZ

Obecnie RZ, dawniej RI - dlatego jest modyfikacją runy R, a nie Ż.
Wiele sławiańskich narodów wciąż używa RI, np. "rieka", "rijeka", czyli "rzeka".

S

Złączone zęby w przekroju. Podstawa dla S, C, Z.

Ś

W odróżnieniu od S, przedłuż jedną z kresek.
Dla ułatwienia rycia, można także zapisywać tę runę bardziej pionowo.

SZ

Kolejna modyfikacja run S i Ś.
Tym razem do runy Ś dodano jeszcze jedną kreseczkę, tworząc jakby podwójną runę S.
Dla ułatwienia rycia, można zapisywać bardziej pionowo.

C

Tak samo szczelinowe jak S.
Dlatego jest po prostu modyfikacją runy S poprzez dodanie wyróżnika - kreseczki na górze lub na dole

Ć

Modyfikacja runy Ś.
Dla ułatwienia rycia, można zapisywać bardziej pionowo.

CZ

Tutaj od razu w rycie pionowym.
Oryginalnie jest modyfikacją runy C, gdzie odjęto z X prawą dolną kreskę.

Z

Złączone zęby od przodu.

Ź

Modyfikacja runy Z, gdzie dodano wyróżnik.

Ż

Kolejna modyfikacja runy Z,
oraz szczelinowa runa S z pionową kreską.

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

Kropka jako zero kresek.
To już jest moja logiczna interpretacja.


CC-BY
Wyślij e-maila